-
1 εώας
ἑῴ̱ᾱς, ἑῷοςin or of the morning: fem acc plἑῴ̱ᾱς, ἑῷοςin or of the morning: fem gen sg (doric aeolic) -
2 ἑῴας
ἑῴ̱ᾱς, ἑῷοςin or of the morning: fem acc plἑῴ̱ᾱς, ἑῷοςin or of the morning: fem gen sg (doric aeolic) -
3 ἑῷος
ἑῷος, α, ον, A.Pr.25, etc.; also ος, ον E.Ph. 169 (lyr.), D.H.1.12, dub. in Gem.Calend.p.220 M.: poet. [full] ἑώϊος, [dialect] Ion. and in Hom. [full] ἠοῖος (qq. v.): ( ἕως (A)):—A in or of the morning, πάχνην ἑ. ἥλιος σκεδᾷ the morning rime, A. l. c.;ἑ. φθέγματ' ὀρνίθων S.El.18
, etc.; ἑ. ἀστήρ, = Ἑωσφόρος, E.Fr. 929, cf. Pl.Epigr.15;οὔθ' ἕσπερος οὔθ' ἑ. οὕτω θαυμαστός Arist.EN 1129b28
; ἑ. ἐξαναστῆναι to get up early, E.El. 786.2 eastern,τεῖχος X.HG4.4.9
; τὰ ἑ. eastern parts, Luc.Cont.5; ἐξ ἑῴας (sc. χώρας) Arist.Pr. 946b14;κατὰ τὰς ἑῴας Id.Mu. 394a11
(perh. in the morning).b ἑῴα, ἡ, = Oriens, the Eastern provinces of the Roman Empire,ὁ τὴν ἑῴαν ἐπιτροπεύων Philostr.VS2.1.13
; ἀρχὸς ἑῴας, = Lat. magister militum per Orientem, IG14.1073; ὕπαρχος ἑῴας, = Lat. praefectus praetorio Orientis, AP9.690 (v A. D.). -
4 προαπαντάω
A go forth to meet, Th.1.69, 4.92,6.42, Ph.1.286, al., J.AJ13.4.1, al., Luc.VH1.38.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προαπαντάω
-
5 ἀρχός
ἀρχός, ὁ,A leader, chief,εἷς δέ τις ἀρχὸς ἀνήρ Il.1.144
: c. gen.,νηῶν 2.493
;οἰωνῶν Pi.P.1.7
; ruler, (Milet., vi B. C.); πόλεως (opp. ἔτης), prob. in E.Fr. 1014.2 = ἄρχων, IG7.3301, al.3 ἀ. ἑῴας, = dux Orientis, ib.14.1073 (iv A. D.).4 of a god, SIG56.26 (Argos, v B. C.).2 the anus, Hp.Haem.2, Epid.5.20. -
6 ἔπαρχος
ἔπαρχ-ος, ον,A commander, ; (Canter for ἄπαρχος); governor of a country, Plb.5.46.7.2. = Lat. praefectus (in all senses), Id.11.27.2, Plu.Flam.1, etc.; ἔ. τεκτόνων or τεχνιτῶν, pracf. fabrum, Id.Cic.38, Brut.51; ἔ. τῆς πόλεως, praef. urbi, D.H.4.82, etc.; ἐ. παρεμβολῶν, praef. castrorum, Gloss.;ἔ. Αἰγύπτου PFay.21
(ii A. D.); ἔ. τῆς αὐλῆς, praef. praetorio, Plu.Galb.2, cf. ib.8, 13; ἔ. Ἑῴας prefect of the East, Epigr.Gr. 919.4 ([place name] Sidyma); ἀπὸ ἐπάρχων, ex praefecto, CIG2593 (Gortyn, iv A. D.).II as Adj., ἀρχὴν ἔπαρχον στόλου the office of admiral, IG14.873 (Misenum, iii A. D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἔπαρχος
-
7 Γαλατία
Γαλατία, ας, ἡ (Diocles 125; Appian, Mithr. 17 §60; 65 §272 al.; Cass. Dio 53, 26; ins) Galatia, a district in Asia Minor, abode of the Celtic Galatians, and a Roman province to which, in addition to the orig. Galatia, Isauria, Cilicia, and northern Lycaonia belonged. The exact mng. of G. in the NT, esp. in Paul, is a much disputed question. Gal 1:2; 1 Cor 16:1; 2 Ti 4:10 (in this pass. some mss. have Γαλλίαν, and even the better attested rdg. Γαλατίαν can be understood as referring to Gaul: Diod S 5, 22, 4 al.; Appian, Celts 1, 5 al.; Polyaenus 8, 23, 2; Jos., Ant. 17, 344; other ref. in Zahn, Einl. I 418.—To avoid confusion, it was possible to say something like Γαλατία τῆς ἑῴας=eastern [Appian, Bell. Civ. 2, 49 §202] or Γαλάται οἱ ἐν Ἀσίᾳ [Appian, Bell. Civ. 4, 88 §373]); 1 Pt 1:1. For the NT there are only two possibilities, both of which involve the Galatia in Asia Minor. The view that G. means the district orig. inhabited by the Galatians (North Gal. theory) found favor with Mommsen (ZNW 2, 1901, 86), ASteinmann (esp. detailed, D. Leserkreis des Gal. 1908), vDobschütz, Jülicher, MDibelius, Feine, Ltzm., JMoffatt, Goguel, Sickenberger, Lagrange, Meinertz, Oepke, EHaenchen (comm. on Ac 16:6), et al. Impressive support is given this point of view by Memnon of Asia Minor, a younger contemporary of Paul. For him the Galatians, of whom he speaks again and again (no. 434 Fgm. 1, 11ff Jac.), are the people with a well-defined individuality, who came to Asia Minor from Europe. Paul would never have addressed the Lycaonians as Γαλάται.—The opp. view, that G. means the Rom. province (South Gal. theory), is adopted by Zahn, Ramsay, EMeyer, EBurton (Gal 1921), GDuncan (Gal ’34), esp. VWeber (Des Pls Reiserouten 1920). S. also FStähelin, Gesch. d. kleinasiat. Galater2 1907; RSyme, Galatia and Pamphylia under Aug.: Klio 27, ’34, 122–48; CWatkins, D. Kampf des Pls um Galatien 1913; JRopes, The Singular Prob. of the Ep. to the Gal. 1929; LWeisgerber, Galat. Sprachreste: JGeffcken Festschr. ’31, 151–75; Hemer, Acts 277–307 (North-Gal. hypothesis ‘unnecessary and improbable’ p. 306) Pauly-W. VII 519–55; Kl. Pauly II, 666–70.—New Docs 4, 138f. M-M.
См. также в других словарях:
ἑῴας — ἑῴ̱ᾱς , ἑῷος in or of the morning fem acc pl ἑῴ̱ᾱς , ἑῷος in or of the morning fem gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εώος — ἐῷος, α, ον και ἑώϊος, ον και ιων. και ομηρ. τ. ἠοῑος, ον (Α) [ἕως ΙΙ] 1. αυτός που γίνεται την αυγή, ο πρωινός, ο εωθινός 2. αυτός που κείται προς την ανατολή, ο ανατολικός 3. το θηλ. ως ουσ. ἡ ἑῴα η Ανατολή, οι χώρες τής Ανατολής ως επαρχίες… … Dictionary of Greek
Philaretos Brachamios — (griechisch Φιλάρετος Βραχάμιος, armenisch Pilartos Varajnuni Փիլարտոս Վարաժնունի, arabisch Filardūs al Rūmī[1]; † 1092?) war ein byzantinischer Domestikos und Strategos (General), Statthalter der Provinz Koloneia im Militärbezirk des… … Deutsch Wikipedia
CHALNE vel CHALANE — CHALNE, vel CHALANE civitas quam aedificavit Assur. Gen. c. 10. v. 12. De qua sic Bochart. in Phaleg. l. 1. c. 8. Una, inquit, e 4. urbibus, quas in terra Sinhar condidit Nimrod, Chalne dicitur, vel Chalane. Gen. c. 10. v. 10. I. e. Ctesiphon,… … Hofmann J. Lexicon universale
δείλι — το (AM δείλη, η) το απόγευμα, μετά το μεσημέρι και προτού σκοτεινιάσει αρχ. 1. νωρίς το απόγευμα («ἤδη ἦν μέσον ἡμέρας, ἡνίκα δὲ δείλη ἐγένετο») ή αργά, προς το βράδυ («τῆς ἡμέρας ὅλης διῆλθον... ἀλλὰ δείλης ἀφίκοντο») 2. φρ. α) «δείλη πρωΐη» από … Dictionary of Greek
κολοβοδιέξοδος — κολοβοδιέξοδος, ον (Α) (για τους αστέρες τών οποίων η ανατολή και η δύση είναι αόρατες λόγω τής ανατολής και τής δύσης τού Ηλίου) αυτός που έχει κολοβή διέξοδο («ὁμοίως δὲ τοὺς μέν τὴν ἑσπερίαν ἀνατολήν τῆς ἑῴας προχρονοῡσαν ἔχοντας [ἀστέρας] τῶν … Dictionary of Greek
Φθιώτιδας, νομός — Νομός (4.441 τ. χλμ., 178.771 κατ.) της περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Συνορεύει στα Β με τους νομούς Μαγνησίας, Λάρισας και Καρδίτσας, στα Ν με τους νομούς Βοιωτίας, Φωκίδας και Αιτωλοακαρνανίας, στα Δ με τον νομό Ευρυτανίας, ενώ στα Α βρέχεται… … Dictionary of Greek
ИГНАТИЙ БОГОНОСЕЦ — [греч. ᾿Ιγνάτιος ὁ Θεοφόρος] (I нач. II в., Рим), сщмч. (пам. 29 янв., 20 дек.; пам. зап. 1 февр., 17 окт.), еп. Антиохийский, один из мужей апостольских. Жизнь Наиболее важным источником сведений об И. Б. являются его послания. Первое… … Православная энциклопедия
